ghjocu

Còrsu

Sustantivu

ghjocu s m

1. jocu

Prununza

• [ghjocu]
• AFN: /'djogu/ (cism.), /'djoku/ (ultram.)
• Sillabbazzioni: ghjo | cu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "jocum".

Palori currilati

ghjucà, divartimentu