Sicilianu

  Verbu

giuvari (verbu intransitivu)

  1. Èssiri ùtili o nicissariu pi fari quarchi cosa o nta quarchi situazzioni.
    Mi giuva na fòrficia pi tagghiari nu spacu.
    Lu meli po’ giuvari pû duluri di gula.

  Prununza

  • [giuvàri]
  • AFN: [d͡ʒːuˈvari]

  Sillabbazziuni

giu | và | ri

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû latinu iŭvare chi voli diri aiutari.

   Cuntrari

nòciri

  Palori currilati

sèrviri

  Traduzzioni