Sicilianu

 
Gugghi

  Sustantivu

gugghia f (pl. gugghi)

  1. Strumentu fattu di metallu o di n’àutru materiali duru, assai suttili, cu’ n’estremità estremamenti puntuta pi’ putiri nziccari facilmenti nta àutri materiali, e chidda opposta cu’ n’acchiettu unni si po’ passari un filu. S’addòpira pi’ passari un filu a’ traversu d’un materiali, ad esempiu pi’ cùsiri.

  Sillabbazziuni

gùg | ghia

  Prununza

AFN: /ˈguɡːja/, /ˈguɟːja/

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Dû latinu aquivalenti "acùcula".

  Furma cunzigghiata

agugghia, augghia

  Palori currilati

spìngula, puncenti, custardeḍḍa

   Varianti

augghia, avugghia, agugghia, vugghia, ugghia

  Traduzzioni