induvinu

Còrsu

Sustantivu

induvinu s m

1. addivinaturi, addiminaturi

Prununza

• [induvinu]
• AFN: /induˈwinu/
• Sillabbazzioni: in | du | vi | nu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu verbu latinu "divinàre".

Palori currilati

induvinà, tempu