Iucaturi di càuciu

iucaturi s m (puru scrittu jucaturi o giucaturi)

  1. Cù si dèdica a nu jocu.

[iucatùri]

iu | ca | tu | ri

jucaturi

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "iucatorem".

iucatura, iocu, stadiu