lârro

Francupruvinzali/Arpitanu (ORB)

Sustantivu

lârro s m

Prununza

[làrro]

Sillabbazziuni

lâ | rro

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu francupruvinzali veni di lu latinu "latro".

Palori currilati

robar, man

Traduzzioni

sicilianu: latru talianu: ladro spagnolu: ladrón occitanu: laire

francisi: voleur, larron ngrisi: thief