Sicilianu

  Sustantivu

ladino (o giudesmu o giudeu-spagnolu o dzhudezmu)

  1. (linguìstica) lingua scritta 'n caràttiri abbràici ma basata supra lu spagnolu dû XV sèculu, parrata di l'abbrei espulsi dâ Spagna ntô 1492 e diffusa tra l'abbrei sifarditi ntô bacinu dû Miditirràniu ntê citati di l'ex Mperu Uttumanu. Lu còdici è "lad".

  Prununza

[ladìno]

  Sillabbazziuni

la | di | no

  Furma cunzigghiata

ladino

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni di lu nomu stissu dâ lingua "ladino".

  Palori currilati

ladin, spagnolu, abbràicu

  Traduzzioni


Talianu

  Sustantivu

ladino s m

  1. ladin

  Sillabbazziuni

la | di | no

  Prununza

  • AFN: /laˈdino/