lamintàrisi (puru scrittu lamintiàrisi)
[lamindàrisi]
la | min | ta | ri | si
lamintàrisi
Stu verbu sicilianu veni forsi di lu spagnolu "lamentarse"
lamentu, lamintatu, rancuràrisi, lagnàrisi
Cuniugazzioni
prisenti
mi lamentu |
ni lamintamu
|
ti lamenti |
vi lamintati
|
si lamenta |
si lamèntanu
|
mpirativu
-- |
lamintàmunni
|
lamèntati |
lamintàtivi
|
si lamintassi |
--
|
passatu
mi lamintai |
ni lamintamu
|
ti lamintasti |
vi lamintàstivu
|
si lamintau |
si lamintaru
|
mpirfettu ndi.
mi lamintava |
ni lamintàvamu
|
ti lamintavi |
vi lamintàvavu
|
si lamintava |
si lamintàvanu
|
mpirfettu cung.
mi lamintassi |
ni lamintàssimu
|
ti lamintassi |
vi lamintàssivu
|
si lamintassi |
si lamintàssiru
|
futuru
mi lamintirò |
ni lamintiremu
|
ti lamintirai |
vi lamintiriti
|
si lamintirà |
si lamintirannu
|
cundiziunali
mi lamintirìa |
ni lamintirìamu
|
ti lamintirivi |
vi lamintirìavu
|
si lamintirìa |
si lamintirìanu
|
girunniu
participiu
aviri lamintatu
|
agg.: lamintatu
|