mànnira

Sicilianu

Na mànnira di pècuri

Sustantivu

mànnira s f (puru scrittu mànnara)

Prununza

[mànnira]

Sillabbazziuni

man | ni | ra

Furma cunzigghiata

mànnira, mànnara

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni dû grecu aquivalenti "màndra".

Palori currilati

muntuni, pècura, mandriotu, ciavreddu, crapa, crastu, màrcatu

Traduzzioni

talianu: mandra (mandria), gregge spagnolu: manada

francisi: troupeau ngrisi: herd