Sicilianu

  Sustantivu

màscara s f (puru scrittu màschira)

  1. Uggettu ca rapprisenta na facci di cristianu o nu mussu d'armali.

  Prununza

[màscara]

  Sillabbazziuni

ma | sca | ra

  Furma cunzigghiata

màschira, màscara

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "masca".

  Palori currilati

mascariari, facci, mascaratu, ammucciari, Carnivali, spittàculu

  Traduzzioni