mârs

Francupruvinzali/Arpitanu (ORB)

Sustantivu

mârs s m

1. marzu

Prununza

• [mârs]
• AFN: /'maːr/, /'maːʁ/
• Sillabbazzioni: mârs

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "martius".

Palori currilati

fevriér, avril

Paraguni

• occitanu: març
• francisi: mars