mèritu s m (puru scrittu mèrutu)

  1. N'azzioni ch'è nu mutivu di stima, d'arricanuscimentu, ecc.

[mèritu]

me | ri | tu

mèritu, mèrutu

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "meritum".

miritèvuli, miritari, ammiritari