magaru

Sicilianu

Sustantivu

magaru s m (puru scrittu maaru e mavaru)

Prununza

[magàru] e [màgaru]

Sillabbazziuni

ma | ga | ru

Furma cunzigghiata

magaru

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni dû latinu aquivalenti "magus".

Palori currilati

maggìa, magarìa, magara, ciarmu

Traduzzioni

talianu: stregone, mago spagnolu: brujo, mago, hechicero

francisi: sorcier, magicien ngrisi: sorcerer, whizz, wizard