Sicilianu

 
Maistru

  Sustantivu

maistru s m (puru scrittu mastru)

  1. Cù nzegna na disciprina a àutri.

  Prununza

  • [mistru]
  • AFN: /ma'iʃɽu/, /maˈiʃɹu/, AFN: /maˈiʂɽu/

  Sillabbazziuni

ma | i | stru

  Furma cunzigghiata

maistru, mastru

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "magistrum".

  Palori currilati

addummari, maistra, scola, scularu, prufissuri

  Traduzzioni