marancìtula
Sicilianu
Sustantivu
marancìtula s f (puru scrittu boganzìtula o arancìtula)
Prununza
- [marancìtula]
- AFN: /maɾan'tʃit̪ula/
Sillabbazziuni
ma | ran | cì | tu | la
Furma cunzigghiata
marancìtula
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni dû latinu "maris" (mari) e dû dìminuitivu latinu "ericitulus" (dirivatu di "ericius", rizzu).
Palori currilati
Traduzzioni
|
|