marchja

Còrsu

Marchja

Sustantivu

marchja s f

1. marcia, caminata

Prununza

• [marchja]
• AFN: /ˈmartja/
• Sillabbazzioni: mar | chja

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu verbu còrsu "marchjà".

Palori currilati

andà, ghjamba, pede