Sicilianu

  Sustantivu

marinaru s m

  1. Cù travagghia a bordu di na navi e ch'è mèmmiru di n'equipaggiu.

  Prununza

[marinàru]

  Sillabbazziuni

ma | ri | na | ru

  Furma cunzigghiata

marinaru

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu aquivalenti "marinarius".

  Palori currilati

marina, mari, navi, varca

  Traduzzioni