masculinu

(Rimannu a pàrtiri di masculìnu)

Sicilianu

  Aggittivu

masculinu s m (femm. masculina, pl. masculini)

  1. Chi apparteni ô gènirimasculi o nn’havi li peculiarità.
    “Bonu” è n’aggittivu qualificativu di gèniri masculinu e nùmmiru singulari.
    Àgata parrau cu na vuci forti, masculina.
    La cucuzza havi ciuri masculini e ciuri fimminini.

  Prununza

  • [masculinu]
  • AFN: /maskuˈlinu/, /maʃkuˈlinu/

  Sillabbazziuni

ma | scu | li | nu

  Furma cunzigghiata

masculinu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu “masculinus”.

   Cuntrari

fimminìnu

  Palori currilati

omu, màsculu, maschili, virili, fìmmina, ominiscu, donna, dunniscu

  Traduzzioni


Còrsu

  Aggittivu

masculinu s m

  1. masculinu

  Prununza

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "mascolus".

  Palori currilati

omu, maschju, maschili, virile, feminile, femininu, femina, donna