masculinu singulari maschili (femm. masculina, pl. masculini)

  1. Chi apparteni ô gènirimasculi o nn’havi li peculiarità.
    Bonu è naggittivu qualificativu di gèniri masculinu e nùmmiru singulari.
    Àgata parrau cu na vuci forti, masculina.
    La cucuzza havi ciuri masculini e ciuri fimminini.
  • [masculinu]
  • AFN: /maskuˈlinu/, /maʃkuˈlinu/

ma | scu | li | nu

masculinu

Veni di lu latinu “masculinus”.

masculinu singulari maschili

  1. masculinu

Veni di lu latinu "mascolus".