mbrugliuni s m (puru scrittu mbrugghiuni)

  1. Cù mbrogghia a l'àutri.

[mbrugliùni]

mbru | gliu | ni

mbrugghiuni

Stu sustantivu sicilianu veni di la palora siciliana "mbrogliu".

tràficu, mbrogliu, ntrallazzu