mèritu
(Rimannu a pàrtiri di meritu)
Sicilianu
Sustantivu
mèritu s m (puru scrittu mèrutu)
- N'azzioni ch'è nu mutivu di stima, d'arricanuscimentu, ecc.
Prununza
[mèritu]
Sillabbazziuni
me | ri | tu
Furma cunzigghiata
mèritu, mèrutu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "meritum".
Palori currilati
miritèvuli, miritari, ammiritari
Traduzzioni
|
|