merru

Sicilianu

Sustantivu

merru s m (puru scrittu mèrulu o meriu)

Prununza

[mèrru]

Sillabbazziuni

mer | ru

Furma cunzigghiata

merru, mèrulu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni dû latinu aquivalenti "mèrulus".

Palori currilati

turdu, marvizzu, àcula, palumma

Traduzzioni

talianu: merlo spagnolu: mirlo

francisi: merle ngrisi: blackbird