migghiurari (puru scrittu migliurari)
[migghiuràri]
mig | ghiu | ra | ri
migghiurari
Stu verbu sicilianu veni di lu verbu latinu "meliorare".
megghiu, mpijurari, aggravari, peju
Cuniugazzioni
prisenti
| migghiuru |
migghiuramu
|
| migghiuri |
migghiurati
|
| migghiura |
migghiùranu
|
mpirativu
| -- |
migghiuramu
|
| migghiura |
migghiurati
|
| migghiurassi |
--
|
passatu
| migghiurai |
migghiuramu
|
| migghiurasti |
migghiuràstivu
|
| migghiurau |
migghiuraru
|
mpirfettu ndi.
| migghiurava |
migghiuràvamu
|
| migghiuravi |
migghiuràvavu
|
| migghiurava |
migghiuràvanu
|
mpirfettu cung.
| migghiurassi |
migghiuràssimu
|
| migghiurassi |
migghiuràssivu
|
| migghiurassi |
migghiuràssiru
|
futuru
| migghiurirò |
migghiuriremu
|
| migghiurirai |
migghiuririti
|
| migghiurirà |
migghiurirannu
|
cundiziunali
| migghiurirìa |
migghiurirìamu
|
| migghiuririvi |
migghiurirìavu
|
| migghiurirìa |
migghiurirìanu
|
girunniu
participiu
| aviri migghiuratu
|
| agg.: migghiuratu
|
