ministere

Valluni

Sustantivu

ministere s m

1. ministeru

Prununza

• [ministere]
• AFN: /minisˈtɛːʀ/, /minisˈtɛ̃ʀ/, AFN: /mənəsˈtɛːʀ/, /minisˈteʀ/
• Sillabbazzioni: mi | nis | tere

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "ministerium".

Palori currilati

pårlumint, minisse