munumentu

Sicilianu

Sustantivu

munumentu s m (puru scrittu monumentu)

1. Òpira architittònica di valuri artìsticu o stòricu.

Prununza

[munumèndu]

Sillabbazziuni

mu | nu | men | tu

Furma cunzigghiata

munumentu, monumentu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "monumentum".

Palori currilati

stàtua, chiazza, palazzu, Liotru, funtana, cresia, basìlica

Traduzzioni

talianu: monumento spagnolu: monumento

francisi: monument ngrisi: monument