napulitanu s m

  1. Abbitanti di Nàpuli.

[napulitànu]

na | pu | li | ta | nu

napulitanu

Stu sustantivu sicilianu veni di lu nomu sicilianu di la cità campana di Nàpuli a la quali s'agghiuncìu lu suffissu ètnicu sicilianu "-itànu" ca veni di lu suffissu ètnicu latinu aquivalenti "-itanus".

napulitaniscu


napulitanu s m

  1. (linguìstica) Lingua parrata 'n Campania e nta àutri riggiuni taliani.

[napulitànu]

na | pu | li | ta | nu

napulitanu

Stu sustantivu sicilianu veni di lu nomu sicilianu di la cità campana di Nàpuli a la quali s'agghiuncìu lu suffissu ètnicu sicilianu "-itànu" ca veni di lu suffissu ètnicu latinu aquivalenti "-itanus".

napulitaniscu


napulitanu s m

[napulitànu]

na | pu | li | ta | nu

napulitanu

St'aggittivu sicilianu veni di lu nomu sicilianu di la cità campana di Nàpuli a la quali s'agghiuncìu lu suffissu ètnicu sicilianu "-itànu" ca veni di lu suffissu ètnicu latinu aquivalenti "-itanus".

napulitaniscu