ncuminzari (puru scrittu ncuminciari)
[ncuminzàri]
ncu | min | za | ri
ncuminzari, ncuminciari
Stu verbu sicilianu veni di lu latinu aquivalenti "cominitiare".
cuminzari, mpizzari
Cuniugazzioni
prisenti
ncumenzu |
ncuminzamu
|
ncumenzi |
ncuminzati
|
ncumenza |
ncumènzanu
|
mpirativu
-- |
ncuminzamu
|
ncumenza |
ncuminzati
|
ncuminzassi |
--
|
passatu
ncuminzai |
ncuminzamu
|
ncuminzasti |
ncuminzàstivu
|
ncuminzau |
ncuminzaru
|
mpirfettu ndi.
ncuminzava |
ncuminzàvamu
|
ncuminzavi |
ncuminzàvavu
|
ncuminzava |
ncuminzàvanu
|
mpirfettu cung.
ncuminzassi |
ncuminzàssimu
|
ncuminzassi |
ncuminzàssivu
|
ncuminzassi |
ncuminzàssiru
|
futuru
ncuminzirò |
ncuminziremu
|
ncuminzirai |
ncuminziriti
|
ncuminzirà |
ncuminzirannu
|
cundiziunali
ncuminzirìa |
ncuminzirìamu
|
ncuminzirivi |
ncuminzirìavu
|
ncuminzirìa |
ncuminzirìanu
|
girunniu
participiu
aviri ncuminzatu
|
agg.: ncuminzatu
|