ngaggiamentu

Sìculu-australianu

Sustantivu

ngaggiamentu s m

1. zitaggiu

Prununza

• [ngaggiamentu]
• AFN: /ŋgaddʒaˈmɛnt̪u/
• Sillabbazzioni: ngag | gia | men | tu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû ngrisi "engagement".