nurmannu

Sicilianu

Sustantivu

nurmannu s m

1. (linguìstica) lingua d'oil: lingua gallurumanza parrata nta la Francia sittintriunali, e nta arcuni ìsuli dâ Mànica.

Prununza

• [nurmannu]
• AFN: /nuɾˈmannu/

Sillabbazziuni

nur | man | nu

Furma cunzigghiata

nurmannu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

veni di lu nomu di lu pòpulu: "normann".

Palori currilati

piccardu, valluni

Traduzzioni

talianu: lingua normanna spagnolu: idioma normando

francisi: langue normande ngrisi: Norman language