Sicilianu

  Sustantivu

orìggini s f (puru scrittu orìgini o urìgini o urìggini o urìggina)

  1. Pruvinenza, principiu, càusa, ecc.

  Prununza

  • [orìggini]
  • AFN: /o'ɾiddʒɪnɪ/

  Sillabbazziuni

o | rìg | gi | ni

  Furma cunzigghiata

orìggini, urìggini

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "originem".

  Palori currilati

paisi, locu, nomu

  Traduzzioni