pienghja

Còrsu

Verbu

pienghja (ultram.) (o piegna)

1. chiànciri

Prununza

• [pienghja]
• AFN: /ˈpjɛ̃dja/
• Sillabbazzioni: pien | ghja

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "plàngere".

Palori currilati

pientu