pridicatu

Sicilianu

Sustantivu

pridicatu s m

1. gruppu virbali o verbu ca si rifirisci a lu suggettu e s'accorda cu chissu.

Prununza

[pridicàtu]

Sillabbazziuni

pri | di | ca | tu

Furma cunzigghiata

pridicatu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "praedicatum" ma asisti puru lu verbu sicilianu "pridicari" ca havi lu participiu passatu "pridicatu".

Palori currilati

grammàtica, suggettu

Traduzzioni

talianu: predicato còrsu: predicatu

ngrisi: predicate