Sicilianu

 
Rìganu

  Sustantivu

rìganu s m (puru scrittu arìganu o rìanu o arìanu o rìenu)

  Prununza

  • [rìganu]
  • AFN: /ˈɾiganu/

  Sillabbazziuni

rì | ga | nu

  Furma cunzigghiata

arìanu, arìganu, rìanu, rìganu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû latinu aquivalenti "origanum".

  Palori currilati

pitrusinu

  Traduzzioni

  Noti / Rifirenni

  • L'Orìgini di lu Munnu, Giuvanni Meli