Fogghî di rùvulu

rùvulu s m

  1. Àrvulu autu, dâ famigghia dâ quercia, cu fogghî dintati, chi pruduci ghianni e havi lignami resistenti e prizzata.
  • [ruvulu]
  • AFN: /ruːvulu/

rù | vu | lu

Veni dû latinu rōbur.

  1. Testa di ruvulu, testa dura, pi diri tistardu.

quercia, ìlici, pignu, chiuppu