Sicilianu

 
Fogghî di rùvulu

  Sustantivu

rùvulu s m

  1. Àrvulu autu, dâ famigghia dâ quercia, cu fogghî dintati, chi pruduci ghianni e havi lignami resistenti e prizzata.

  Prununza

  • [ruvulu]
  • AFN: /ruːvulu/

  Sillabbazziuni

rù | vu | lu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû latinu rōbur.

  Pruverbi e mutti

  1. Testa di ruvulu, testa dura, pi diri tistardu.

  Palori currilati

quercia, ìlici, pignu, chiuppu

  Traduzzioni