ragghiu

Sicilianu

Sustantivu

ragghiu s m (puru scrittu ragliu)

1. Versu dô sceccu.

Prununza

[ràgghiu]

Sillabbazziuni

rag | ghiu

Furma cunzigghiata

ragghiu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "bragulare".

Palori currilati

arragghiari, abbramoria, abbramari, arragghiu, sceccu

Traduzzioni

talianu: raglio spagnolu: rebuzno còrsu: roncu

francisi: braiement ngrisi: braying, bray