ricchiuni
Sicilianu
Sustantivu
ricchiuni s m (puru scrittu oricchiuni)
- N'òminu ca stà cu n'àutru òminu.
Prununza
[ricchiùni]
Sillabbazziuni
ric | chiu | ni
Furma cunzigghiata
ricchiuni, oricchiuni
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni dû tèrmini "recchia" (forsi dû latinu "reicula") ca signìfica pècura giùvini, pècura ca nun figghia, pècura ca s'arrassa dâ greja pâ ripruduzzioni.
Palori currilati
Traduzzioni
|
|
|