Sicilianu

  Sustantivu

risacca s f

  1. motu di turnata di n'unna ca veni firmata.

  Prununza

  • [risacca]
  • AFN: /rrɪˈsakka/

  Sillabbazziuni

ri | sac | ca

  Furma cunzigghiata

risacca

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu spagnolu "resaca" (furmatu ntô verbu "resacar").

  Palori currilati

arrisaccari, acqua, mari, unna

  Traduzzioni