ruvattara

Calabbrisi centru-miridiunali (RC VV CZ)

Sustantivu

ruvattara s f

1. ruvittara

Prununza

• [ruvattàra]
• AFN: /ruvat'tara/
• Sillabbazzioni: ru | vit | ta | ra

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû latinu "rubus".

Palori currilati

chjanta