Sicilianu

 
Suvaru vistu di vicinu

  Sustantivu

sùvaru s m

  1. La scorcia di certi specî di cersa, chi s’adòpira comu matiriali liggeru e purusu chi sta a galla nta l’acqua.
  2. L’àrvulu chi lu pruduci (quercus suber).

  Prununza

  • [sùvaru]
  • AFN: /s̪uːvaru/

  Sillabbazziuni

sù | va | ru

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu sūber.

  Palori currilati

cersa

  Traduzzioni