Sicilianu

 
Spata

  Sustantivu

spata s f

  1. Arma janca cu lama dritta e puncenti.

  Prununza

  • [spata]
  • AFN: /'spat̪a/, /'ʃpat̪a/

  Sillabbazziuni

spa | ta

  Furma cunzigghiata

spata

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "spatha".

  Palori currilati

arma, focu, firiri, piattiari

  Traduzzioni

  Noti / Rifirenni

  • Ditirammu, Giuvanni Meli