spronu

Còrsu

Sustantivu

spronu s m (ultram.)

1. spiruni

Prununza

• [spronu]
• AFN: /ˈsprɔnu/
• Sillabbazzioni: spro | nu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu spagnolu anticu "esporón".

Palori currilati

cavaddu, corra, sameri