Supraccigghiu

supraccigghiu s m

  1. Li pila ca sunnu nta l'arcata urbitaria.

[supraccìgghiu]

su | prac | cig | ghiu

supraccigghiu

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "super cilium".

gigghiu, faccia, occhiu, frunti