sùrfaru

Sicilianu

Sùrfaru

Sustantivu

sùrfaru s m (puru scrittu sùrfiru o sùrfuru)

1. Elementu chìmicu di culuri giarnu.

Prununza

[sùrfaru]

Sillabbazziuni

sur | fa | ru

Furma cunzigghiata

sùrfuru, sùrfaru, sùrfiru

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu aquivalenti "sùlphur".

Palori currilati

fòsfaru

Traduzzioni

talianu: zolfo * m còrsu: zolfanu * m catalanu: sofre * francisi: soufre * m esperantu: sulfuro * asturianu: azufre *

galizzianu: xofre * interlingua: sulfure * ngrisi: sulfur * spagnolu: azufre * m latinu: sulpur * purtughisi: enxofre *