victallu
Sicilianu anticu
Sustantivu
victallu s m, furma antica (1328) di "vittu"
Prununza
[victàllu]
Sillabbazziuni
vic | tal | lu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu n sicilianu anticu veni di lu latinu "victualis" o "victus".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|
Noti / Rifirenni
- Statuti dâ citati di Girgenti, 1328