vigghiari (puru scrittu vigliari)
[vigghiàri]
vig | ghia | ri
vigghiari
Stu verbu sicilianu veni di lu verbu latinu "vigilàre".
notti, jornu, occhiu
Cuniugazzioni
prisenti
vigghiu |
vigghiamu
|
vigghii |
vigghiati
|
vigghia |
vigghìanu
|
mpirativu
-- |
vigghiamu
|
vigghia |
vigghiati
|
vigghiassi |
--
|
passatu
vigghiai |
vigghiamu
|
vigghiasti |
vigghiàstivu
|
vigghiau |
vigghiaru
|
mpirfettu ndi.
vigghiava |
vigghiàvamu
|
vigghiavi |
vigghiàvavu
|
vigghiava |
vigghiàvanu
|
mpirfettu cung.
vigghiassi |
vigghiàssimu
|
vigghiassi |
vigghiàssivu
|
vigghiassi |
vigghiàssiru
|
futuru
vigghirò |
vigghiremu
|
vigghirai |
vigghiriti
|
vigghirà |
vigghirannu
|
cundiziunali
vigghirìa |
vigghirìamu
|
vigghirivi |
vigghirìavu
|
vigghirìa |
vigghirìanu
|
girunniu
participiu
aviri vigghiatu
|
agg.: vigghiatu
|