Sicilianu anticu

  Sustantivu

vindituri s m, furma antica (1328) di "vinnituri"

  Prununza

[vinditùri]

  Sillabbazziuni

vin | di | tu | ri

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu n sicilianu anticu veni di lu verbu sicilianu "vindiri".

  Palori currilati

vindiri, accactari, accactaturi

  Traduzzioni

  Noti / Rifirenni

  • Statuti dâ citati di Girgenti, 1328