àbbitu

Sicilianu

Sustantivu

àbbitu s m (puru scrittu àbitu)

Prununza

• [àbbitu]
• AFN: /'abbɪt̪u/

Sillabbazziuni

àb | bi | tu

Furma cunzigghiata

àbbitu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu aquivalenti "habitus".

Palori currilati

àbbiti, gonna, sciallu

Traduzzioni

talianu: abito (vestito) spagnolu: ropa

francisi: habit (vêtement) ngrisi: article of clothing