Sicilianu

  Sustantivu

abbeti s m (puru scrittu abitu o abeti o abbitu)

  1. àrvulu dû gèniri Abies.

  Prununza

  • [abbeti]
  • AFN: /abˈbɛt̪i/

  Sillabbazziuni

ab | be | ti

  Furma cunzigghiata

abbitu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu aquivalenti "abietem" o dû spagnolu aquivalenti "abeto" (prununzatu "abèto").

  Palori currilati

àrvulu, àrzanu

  Traduzzioni