Sicilianu

  Sustantivu

abbirgaturi s m (puru scrittu albirgaturi o arbirgaturi)

  1. prupritariu di n'abbergu

  Prununza

  • [abbirgaturi]
  • AFN: /abbɪɾgaˈt̪uɾɪ/

  Sillabbazziuni

ab | bir | ga | tu | ri

  Furma cunzigghiata

arbirgaturi, albirgaturi

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû sicilianu "abbergu".

  Palori currilati

abbergu, prinutari, prinutazzioni, lettu, càmmara

  Traduzzioni