Sicilianu

 
Abbirintu

  Sustantivu

abbirintu s m (puru scrittu labirintu o abirintu o labbirintu o labberintu o laberintu)

  1. custruzzioni cumpricata ca fà pèrdiri l'urientamentu e ca mpidisci la nisciuta.

  Prununza

  • [abbirintu]
  • AFN: /abbɪ'ɾint̪u/, /abbɪ'ɾind̪u/

  Sillabbazziuni

ab | bi | rin | tu

  Furma cunzigghiata

labbirintu

 Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu grecu "labyrinthos".

  Palori currilati

pirdutu

  Traduzzioni